van het vertrouwde Brukske naar down under

Sooooo daar ben ik dan op mijn eerste tussenstop Hongkong. Nog steeds hieper de pieper, maar dan wel met twee nachten overgeslagen.

Donderdagochtend zou om 7.00 de wekker gaan en normaal is dat niet mijn favoriete geluid, maar nu klonk het als een verlossing. Hup tv uit en ontbijten samen met Sanne. Nog even de laatste check door mijn appartement zodat Roy en Daisy hier lekker fris kunnen beginnen en geen rare dingen van mij tegenkomen. Om 8.00 zaten we (pap, mam, Sanne en Sanne) in de auto naar Schiphol, maar al snel genoeg bleek dat er in Boxmeer file was. Aiiiiiiii. Oké Kim rustig blijven dont worries! Ik heb ooit geleerd om in zo'n situatie tot 10 te tellen dus de perfecte gelegenheid om het toe te passen. Mijn medepassagiers hebben echter wel een stortvloed van gemopper en gestress moeten aanhoren. Excuses!

Helaas was mijn verhaaltje een deel verdwenen dus typ het nu zo goed mogelijk opnieuw vanuit mijn bedje hier in Melbourne want ik ben net wakker (07.36).

Oke ik was gebleven dat we op Schiphol aankwamen en ik als een kip zonder kop rond liep om zo snel mogelijk mijn bagage in te checken. Ik wilde namelijk nog zo lang mogelijk koffie drinken met mama, papa en de sanne's. Daardoor liep ik bijna met oogkleppen langs een kei leuke verrassing: mijn oppaskindje Suus en haar moeder Saar (tevens mijn oud-collega/vriendin). Ik wist van gekkigheid niet meer hoe ik me moest gedragen hahaha. Super lief en leuk! Met z'n allen koffie gedronken, foto's gemaakt en veel geknuffeld maar dan is het toch echt tijd om naar de douane te gaan.. Poeh en toen kwam het hoor, alle spanning en adrenaline vloeide met tranen er uit. Dat was niet makkelijk om dag te zeggen... Maar anderzijds voelde ik me ook wel trots dat ik dit avontuur alleen aanga. De douane ving mij erg lief op en hielp mij persoonlijk waar ik moest zijn en wat ik moest doen. Ik kreeg het er warm van (of lag dat aan die lekkere kroesharige man van de douane). De twee keer dat ik gevlogen heb, liep ik altijd blindelings achter Sanne aan en hoefde ik mij nergens druk om te maken maar dat kon nu niet hahah.

De vlucht naar Hong Kong vond ik echt genieten! Lekker boekje lezen, op het scherm vliegtuig volgen, spelletjes spelen tegen andere passagiers en beetje rond gapen. Ook had ik de brief van pap en mam gelezen en toen moest ik toch weer even tranen wegpinken. Jullie vragen je natuurlijk af waarom heeft ze nog niets over eten geschreven want dat is (de mensen die mij heel goed kennen) belangrijk. Nou het was echt goed te doen en omdat ik vegetarisch ben kreeg ik als eersteVerder zat ik relaxed langs het raam met niemand naast mij of achter mij waardoor ik in een foetus houding heb PROBEREN te slapen (helaas zonder resultaat). Om 06.25 kwamen we aan in Hongkong en tijdens het uitstappen maakte ik al kennis met twee andere Nederlanders. Zij moesten ook naar Melbourne dus konden we in de overstaptijd samen koffie drinken, kaarten en kletsen. Een meisje ging ook als Aupair naar Melbourne dus hoe chill is dat!

De vlucht van Hongkong naar Melbourne duurde iets langer voor mijn gevoel. Ik was natuurlijk ook al heel lang wakker maar hieper de pieper tegelijk bomvol indrukken. Ook was het even spannend of het vliegtuig zou vliegen ivm regen en harde wind. Om 22.05 kwamen we dan eindelijk aan in Melbourne. Vanaf het raampje zag ik al de lichtjes en keek ik mijn ogen uit. Super mooi!!!! Eerst moesten we nog langs de (strenge) Australische douane (helaas dit keer geen knappe mannen). Met mijn (nu nog) gebrekkig Engels om te vertellen wat ik kwam doen in hun land, mocht ik toch doorlopen. En dan is het wachten op de bagage en de gastfamilie. De gastfamilie van de andere Aupair was er al dus ik moest nog even alleen wachten. Ik werd echt hartelijk ontvangen en het voelde goed! De rit in de auto lekker gezellig gekletst en natuurlijk weer mijn ogen uit gekeken. Ik moest mezelf soms echt even knijpen of ik niet droomde. Bij aankomst 'thuis' nog even gekletst en wat gedronken. De kinderen sliepen namelijk al. Wat een super mooi en gezellig huisje en wat mag ik in mijn handjes klappen met deze mensen en mijn kamer. In de kamer hingen allemaal versiersels die de kinderen voor mij gemaakt hadden.

Om 01.00 ben ik toch maar gaan slapen na nog even met het thuisfront geappt te hebben. Mijn gastmoeder had me gewaarschuwd voor een jetlag, dus moest ik van haar maar uitslapen morgen vroeg (haha dat komt niet in mijn woordenboek voor hoor en zeker nu niet want stel je voor dat ik dan wat moet missen...

Om 07.20 werd ik dan ook wakker. Fris, fruitig en nergens last van! dadelijk ga ik de kinderen ontmoeten Verder ga ik vandaag nog met andere aupairs sporten op het strand en vanavond lekker stappen.

Het is misschien een lang verhaal om te lezen maar ik vind het zelf fijn om dit terug te kunnen lezen, maar ook met jullie te mogen delen! Wat ben ik dankbaar, nu al, en ik geniet met volle teugen van alle dingen die op mijn pad (gaan) komen!!